Program 500+

Okres zasiłkowy 2019/2021 obowiązuje od dnia 01 lipca 2019 r. do 31 maja 2021 roku.

Od dnia 01 lipca 2019 r. świadczenia wychowawcze przysługują na każde dziecko do ukończenie 18 roku życia bez kryterium dochodowego. Świadczenia przyznane są na okres świadczeniowy 2019/2021 tj. od dnia 01 lipca 2019 r. do dnia 31 maja 2021 r. tj. prawo do świadczeń ustalone jest od dnia 1 lipca 2019 r. do 31 maja 2021 r., natomiast w przypadku dzieci kończących w trakcie trwania okresu świadczeniowego 18 rok życia, świadczenie wychowawczego zostało przyznane do dnia przed ukończeniem przez dziecko 18 roku życia.

Od 2021 r. będzie obowiązywać nowy okres świadczeniowy dla świadczenia wychowawczego, tzw. 500 plus.

Prawo do świadczenia wychowawczego będzie ustalane na okres od dnia 1 czerwca do dnia 31 maja roku następnego.

Zmiany wprowadziła nowelizacja ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci, która obowiązuje od 01 lipca 2019 r. Przepisy przejściowe ustanowiły wydłużony okres świadczeniowy trwający do 31 maja 2021 r. dla wniosków złożonych od 1 lipca 2019 r. Z tego powodu osoby, które w ubiegłym roku składały wniosek o wsparcie, w tym roku nie muszą już tego robić.

Od 2021 r. będzie obowiązywać docelowy roczny okres świadczeniowy.

Wniosek o świadczenie wychowawcze (500 plus) będzie można złożyć:
•    od 1 lutego 2021 r. – w przypadku wniosków składanych drogą elektroniczną;
•    od 1 kwietnia 2021 r. – w przypadku wniosków składanych w formie papierowej


Okres świadczeniowy 2021/2022 obowiązywać będzie od dnia 01 czerwca 2021 r. do 31 maja 2022 roku.

Kiedy nastąpi wypłata świadczenia wychowawczego?
Termin ustalenia prawa do świadczenia oraz jego wypłaty uzależniony jest od momentu złożenia wniosku. Poniżej szczegółowe terminy:

Złożenie wniosku z wymaganymi dokumentami	Wypłata świadczenia
do 30 kwietnia 2021 r.	do 30 czerwca 2021 r.
od 1 maja do 31 maja 2021 r.	do 31 lipca 2021 r.
od 1 czerwca do 30 czerwca 2021 r.	do 31 sierpnia 2021 r.
od 1 lipca do 31 lipca 2021 r.	do 30 września 2021 r.
od 1 sierpnia do 31 sierpnia 2021 r.	do 31 października 2021 r.

Prawo do świadczenia wychowawczego przysługuje:

1. obywatelom polskim;
2. cudzoziemcom:

- do których stosuje się przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego,
- jeżeli wynika to z wiążących Rzeczpospolitą Polską dwustronnych umów międzynarodowych o zabezpieczeniu społecznym,
- przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy udzielonego w związku z okolicznościami, o których mowa w art. 127 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz. U. poz. 1650, z  zm.), jeżeli zamieszkują z członkami rodzin na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
- posiadającym kartę pobytu z adnotacją „dostęp do rynku pracy”, jeżeli zamieszkują z członkami rodzin na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z wyłączeniem obywateli państw trzecich, którzy uzyskali zezwolenie na pracę na terytorium państwa członkowskiego na okres nieprzekraczający sześciu miesięcy, obywateli państw trzecich przyjętych w celu podjęcia studiów oraz obywateli państw trzecich, którzy mają prawo do wykonywania pracy na podstawie wizy.

Prawo do świadczenia wychowawczego przysługuje cudzoziemcom, jeżeli zamieszkują na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres, w jakim mają otrzymywać świadczenie wychowawcze, chyba że przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego lub dwustronne umowy międzynarodowe o zabezpieczeniu społecznym stanowią inaczej.

Świadczenie wychowawcze przysługuje:
1. matce,
2. ojcu,
3. opiekunowi faktycznemu dziecka albo
4. opiekunowi prawnemu dziecka.

Świadczenie wychowawcze przysługuje do dnia ukończenia przez dziecko 18. roku życia.

W przypadku urodzenia dziecka, ukończenia przez dziecko 18. roku życia lub w przypadku gdy dziecko, zgodnie z orzeczeniem sądu, jest pod opieką naprzemienną obydwojga rodziców rozwiedzionych, żyjących w separacji lub żyjących w rozłączeniu, kwotę świadczenia wychowawczego przysługującą za niepełny miesiąc ustala się, dzieląc kwotę tego świadczenia przez liczbę wszystkich dni kalendarzowych w tym miesiącu, a otrzymaną kwotę mnoży się przez liczbę dni kalendarzowych, za które to świadczenie przysługuje. Kwotę świadczenia wychowawczego przysługującą za niepełny miesiąc zaokrągla się do 10 groszy w górę.

Świadczenie wychowawcze przysługuje w wysokości 500,00 zł miesięcznie.

Świadczenie wychowawcze nie przysługuje, jeżeli:
- dziecko pozostaje w związku małżeńskim,
- dziecko zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie albo w pieczy zastępczej,
- pełnoletnie dziecko ma ustalone prawo do świadczenia wychowawczego na własne dziecko,
- członkowi rodziny przysługuje za granicą na dziecko świadczenie o podobnym charakterze do świadczenia wychowawczego, chyba że przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego lub dwustronne umowy międzynarodowe o zabezpieczeniu społecznym stanowią inaczej. Świadczenie wychowawcze na dane dziecko nie przysługuje, jeżeli osobie samotnie wychowującej dziecko nie zostało ustalone, na rzecz tego dziecka od jego rodzica, świadczenie alimentacyjne na podstawie tytułu wykonawczego pochodzącego lub zatwierdzonego przez sąd, chyba że:
- drugie z rodziców dziecka nie żyje;
- ojciec dziecka jest nieznany;
- powództwo o ustalenie świadczenia alimentacyjnego od drugiego z rodziców zostało oddalone;
- sąd zobowiązał jedno z rodziców do ponoszenia całkowitych kosztów utrzymania dziecka i nie zobowiązał drugiego z rodziców do świadczenia alimentacyjnego na rzecz tego dziecka;
- dziecko, zgodnie z orzeczeniem sądu, jest pod opieką naprzemienną obojga rodziców sprawowaną w porównywalnych i powtarzających się okresach.


Na jaki czas będzie przysługiwało prawo do świadczenia?
Od okresu świadczeniowego 2021/2022 prawo do świadczenia jest ustalane na okres roku – od 01 czerwca danego roku do 31 maja kolejnego roku. Wnioski w sprawie ustalenia prawa do świadczenia wychowawczego na kolejny okres są przyjmowane od dnia 01 kwietnia danego roku, a w przypadku wniosków składanych drogą elektroniczną – od dnia 01 lutego danego roku.


W przypadku gdy osoba, marnotrawi wypłacane jej świadczenie wychowawcze lub wydatkuje je niezgodnie z celem, organ właściwy przekazuje należne osobie świadczenie wychowawcze w całości lub w części w formie rzeczowej lub w formie opłacania usług.